“On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata.” 1 List Jana 2:2
Rozważmy to co mówi Biblia odnośnie ograniczonego odkupienia (ang. limited atonement / particular redemption) - biblijnej nauki o tym, że Chrystus umarł za grzechy niektórych ludzi. Powyższy fragment z 1 Listu Jana 2:1-2 jest używany by przeciwstawić się tej nauce. Dlatego rozpoczniemy z kilkoma wersami, które zdają się zaprzeczać ograniczonemu odkupieniu.
Pierwszy List Jana 2:2 zakłopotał pewnie wielu kalwinistów ponieważ myśl o Jezusie będącym przebłaganiem za “grzechy całego świata” najwyraźniej uczy, że Zbawiciel dokonał odkupienia za każdego bez wyjątku. Jednakże, ten wers nie jest tak kłopotliwy kiedy zrozumiemy, że Jan nie wyjaśnia celu odkupienia ale powtarza jedynie pewne chrześcijańskie prawdy wiary. Pamiętajmy, że we wczesnym kościele, wielu Żydom było ciężko uwierzyć że Bóg zbawi Pogan. Tego problemu właśnie dotyka ten wers, przypominając nam że ten który zbawia Żydów jest tym samym który zbawia również Pogan. Jezus jest przebłaganiem zarówno za Żydów jak i Pogan. Wers nie mówi nic o tym, że Jezus umarł bez wyjątku za każdą osobę jaka kiedykolwiek żyła.
Zatem 1 List Jana 2:2 mówi nam jedynie że jest jedna droga do zbawienia. Jeśli ktokolwiek będzie wybawiony, to będzie wybawiony przez Jezusa, jedynego Zbawiciela (Jana 14:6). Z treścią Pierwszego List do Tymoteusza 2:4 jest podobnie. Wersety 1-3 mówią nam co oznacza “wszyscy” w tym fragmencie - wszystkie rodzaje ludzi, nie każdy z osobna. Bóg pragnie aby niektórzy z każdej socjo-ekonomicznej klasy, narodowości itd. byli zbawieni. Jego celem nie było aby Jezus płacił swoja śmiercią za grzechy każdego kto kiedykolwiek żył.
Jest wiele miejsc w Piśmie Świętym gdzie Jezus potwierdza, że On umiera jedynie za swoich wybranych. W Ewangelii Jana 10:11, na przykład, czytamy że “dobry pasterz życie swoje kładzie za owce.” Niektórzy są owcami, niektórzy kozłami (Mateusza 25:31-46), lecz Jezus umarł jedynie by zapłacić za przewinienia tych pierwszych. Apostoł Paweł mówi nam, że Jezus “umiłował Kościół i wydał zań samego siebie”, co wyklucza tych co Jezusowi nie służą (Efezjan 5:25). Podobnie, to kościół Boży, nie świat, został nabyty przez krew Jezusa (Dzieje 20:28). Jasnym zatem jest, że zarówno Jezus jak i jego apostołowie rozumieli, że śmierć Chrystusa na krzyżu odkupiła grzechy tylko jego lud (wybranych).
Jedna z lekcji jaką możemy nauczyć się od osób używających fragmentów jak 1 Tymoteusza 2:4 i 1 Jana 2:2 by zaprzeczyć ograniczonemu odkupieniu, to jest potrzeba studiowania fragmentów w ich kontekście. Jeżeli te teksty nie są czytane w świetle otaczających je wersetów, możemy skończyć z błędnymi wnioskami podważającymi jasne nauczanie Jezusa w Ewangelii Jana 10:11. Ale gdy czytamy te fragmenty w ich kontekście, całe Pismo Święte łączy się w spójność i w harmonii naucza Bożej prawdy. Uważajmy na kontekst gdy studiujemy Biblię.
“Słuchajcie słowa Pana, narody, i zwiastujcie na wyspach dalekich, i mówcie: Ten, który rozproszył Izraela, zgromadzi go i strzec go będzie jak pasterz swojej trzody. Gdyż Pan wyzwolił Jakuba i odkupił go z ręki mocniejszego odeń. I przyjdą, i wykrzykiwać będą na wzgórzu Syjonu, i zbiegną się do łaskawych darów Pana, do zboża i moszczu, i oliwy, do owieczek i bydła; i będzie ich dusza jak ogród nawodniony, i już nie będzie pragnąć. Wtedy panna radować się będzie z korowodu, także młodzi i starsi razem; ich żałobę obrócę w wesele, pocieszę ich i rozweselę po ich smutku. I pokrzepię duszę kapłanów tłuszczem, a mój lud nasyci się moim dobrem - mówi Pan.” Księga Jeremiasza 31:10-14
“A gdy oni jedli, wziął Jezus chleb i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom, i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje. Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy; albowiem to jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów. Ale powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy go będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego.” Ewangelia Mateusza 26:26-29
“Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. Lecz powiedziałem wam: Nie wierzycie, chociaż widzieliście mnie. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał. A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.” Ewangelia Jana 6:35-40
“Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie znają. Jak Ojciec mnie zna i Ja znam Ojca, i życie swoje kładę za owce. Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. Dlatego Ojciec miłuje mnie, iż Ja kładę życie swoje, aby je znowu wziąć. Nikt mi go nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli. Mam moc dać je i mam moc znowu je odzyskać; taki rozkaz wziąłem od Ojca mego.” Ewangelia Jana 10:14–18