Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami. A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy... (1 Koryntian 12:27-28) Jeśli posługiwanie, to w usługiwaniu... (Rzymian 12:7)
Dar pomocy/służby jest zdolnością do radosnej pracy z kimś i pomocy tej osobie ukończyć zadanie jakie Bóg jej dał. Ludzie z tym darem zwykle wolą pracować za kulisami. Mają raczej tendencję do radosnego brania na siebie ciężarów i odpowiedzialności z innych. Ten dar zwykle przychodzi z pokorą i poświęceniem, a także zdolnością postrzegania potrzeb innych.
Ci ludzie zwykle demonstrują postawę sługi, lojalność, zwracają uwagę na detale, odpowiadają na inicjatywę innych. Dobrze funkcjonują w zdefiniowanych stanowiskach i jako asystenci liderów.
Mateusz 20:28 mówi że “Syn Człowieczy [Jezus] nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu.”
Jezus powiedział też, “Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje,” i nawet umył nogi swoich uczniów (Łukasza 22:27; Jana 13:5). Ponieważ słudzy często pracują za kulisami, ich praca ale niech imię jest często wymieniane w Piśmie (np. Liczb 11:17; 1 Tymoteusza 6:2; Dzieje 6:1-3). Ludzie wymienieni w Biblii którzy pomagali w służbie kościoła to Feba, Pryska, Akwila, Epenet, Tryfena, Tryfoza (Rzymian 16:1-4,12), oraz Jan (Dzieje 13:5). Niektórzy z tym darem są także wyznaczani do przywództwa kościelnego jako diakoni (1 Tymoteusza 3:8-13).