A mamy różne dary według udzielonej nam łaski; jeśli dar prorokowania, to niech będzie używany stosownie do wiary; jeśli posługiwanie, to w usługiwaniu; jeśli kto naucza, to w nauczaniu; jeśli kto napomina, to w napominaniu; jeśli kto obdarowuje, to w szczerości; kto jest przełożony, niech okaże gorliwość; kto okazuje miłosierdzie, niech to czyni z radością. (Rzymian 12:6-8).
Dar miłosierdzia jest zdolnością do odczuwania i wyrażania niezwykłego współczucia i sympatii znajdującym się w trudnych sytuacjach i kryzysach oraz dostarczania im niezbędnej pomocy i wsparcia by przetrwali ciężki czas.
Mają zdolność do rozumienia sytuacji innych i czucia ich bólu czy ciężarów jakie noszą. Pragną poprawić życie cierpiących ludzi bez osądzania ich. Mogą mieć trudności z oceną intencji innych i czasem zdają się naiwni.
Jezus uczył o miłosierdziu (Mateusza 5:7; 9:13; 23:23). Jest On opisywany wielokrotnie jako mający współczucie (Mateusza 9:36; 15:23; 23:37; Łukasza 7:13) i był tak przepełniony miłosierdziem że czasem płakał (Jana 11:35). Jezusa miłosierdzie zawierało w sobie poświęcanie uwagi dzieciom (Mateusza 19:14). Dorkas prowadziła “życie wypełnione było dobrymi i miłosiernymi uczynkami” (Dzieje 9:36). Także, dobry Samarytanin jest klasyczną historią dającą przykład miłosierdzia (Łukasza 10:30-37).