Każde rozsądne spojrzenie na jedno z chrześcijańskich wierzeń powinno bazować na tym co Bóg mówi na ten temat. Dlatego, zaczynając serię o podstawowych prawdach chrześcijańskiej wiary, jest rozsądnym rozpocząć z podstawą tych wierzeń - Bożym słowem, Biblią. Jeden z tematów dokładnie omówionych w Biblii jest ona sama; to znaczy, Biblia mówi nam co Bóg myśli o swoich własnych słowach. Boża opinia o jego słowach może być podzielona na cztery ogólne kategorie: autorytet, jasność, niezbędność i wystarczalność.
Wszystkie słowa w Biblii są Bożymi słowami. Dlatego, nie wierzyć lub nie słuchać ich, to tak jak nie wierzyć lub nie słuchać samego Boga. Fragmenty Starego Testamentu są często rozpoczynane frazą “Tak mówi PAN” (Wyjścia 4:22; Jozuego 24:2; 1 Samuela 10:18; Izajasza 10:24; także Powtórzonego Prawa 18:18-20; Jeremiasza 1:9). Ta fraza, rozumiana jako polecenie króla, wskazuje że następujące po niej polecenia miały być wypełnione bez powątpiewania i pytań. Nawet słowa Starego Testamentu bez tego atrybutu jako dosłownych cytatów Boga są uważane za Boże słowo. Apostoł Paweł, w 2 Liście do Tymoteusza 3:16, potwierdza to i wyjaśnia pisząc, że “całe Pismo przez Boga jest natchnione.”
Nowy Testament również potwierdza to, że jego słowa są słowami Boga. W 2 Liście Piotra 3:16, Piotr odnosi się do wszystkich listów apostoła Pawła jako jednej części “Pism”. Oznacza to, że Piotr, oraz wczesny kościół, uważali pisma apostoła Pawła za mające ten sam autorytet co Stary Testament. Dlatego, uważali pisma Pawła za będące słowami samego Boga.
Dodatkowo, apostoł Paweł, w 1 Liście do Tymoteusza pisze, że “Pismo mówi” dwie rzeczy: “Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska” oraz “godzien jest robotnik zapłaty swojej.” Pierwszy cytat o młócącym wole pochodzi ze Starego Testamentu; znajduje się w Księdze Powtórzonego Prawa 25:4. Drugi pochodzi z Nowego Testamentu; znajduje się w Ewangelii Łukasza 10:7. Paweł, bez żadnego oporu, cytuje zarówno ze Starego jak i Nowego Testamentu, nazywając oba “Pismem.” Dlatego, ponownie, słowa Nowego Testamentu są uważane za słowa samego Boga. Dlatego Paweł mógł napisać, “to, co wam piszę, jest przykazaniem Pańskim” (1 Koryntian 14:37).
Ponieważ zarówno pisma Starego i Nowego Testamentu są uważane za Pismo Święte, jest dobrze wskazać, że są one, w słowach 2 Listu do Tymoteusza 3:16 “natchnione” przez Boga. Ma to sens kiedy przypomnimy sobie obietnicę jaką dał Jezus, mówiąc że Duch Święty “przypomni” uczniom wszystko co Jezus im powiedział (Jana 14:26). Uczniowie napisali słowa natchnione Duchem Świętym, i tak powstały księgi takie jak Mateusza, Jana, 1 i 2 List Piotra.
Biblia mówi, że jest “wiele sposobów” (Hebrajczyków 1:1) przez które słowa Biblii zostały spisane. Czasem Bóg przemawiał bezpośrednio do autora, który spisywał to co słyszał (Objawienia 2:1, 8, 12). Innego razu, autor opierał swoje pisanie na wywiadach i badaniach (Łukasza 1:1-3). W innym przypadku, Duch Święty przypominał rzeczy jakich uczył Jezus (Jana 14:26). Niezależnie od sposobu w jaki słowa przyszły do autorów, słowa jakie napisali zawierają w sobie ich osobowości, umiejętności, pochodzenie, i trening. Ale są zawsze dokładnie tymi słowami jakie Bóg chciał by napisali - słowami które Bóg uważa za swoje.
Jeżeli Bóg uważa słowa Pisma Świętego za własne, wtedy nie ma ostatecznie wyższego autorytetu do którego można się zwracać po dowód na to, niż samo Pismo Święte. Bo jaki autorytet mógłby być większy niż sam Bóg? Zatem, Pismo Święte ostatecznie ma swój autorytet z samego siebie. Ale twierdzenia Pisma Świętego stają się naszymi własnymi przekonaniami przez działanie w osobie Ducha Świętego.
Duch Święty w żaden sposób nie zmienia słów Pisma Świętego; nie sprawia że ponad-naturalnie stają się słowami Boga (ponieważ zawsze nimi są). Co robi, to zmienia czytelników Pisma Świętego. Duch Święty sprawia, że czytelnicy zdają sobie sprawę z tego iż Biblia jest inna niż wszystkie książki jakie kiedykolwiek czytali. Przez czytanie, wierzą że słowa Pisma Świętego są słowami samego Boga. Jak powiedział Jezus w Ewangelii Jana 10:27 “Owce moje głosu mojego słuchają... one idą za mną.”
Inne rodzaje argumentów (takie jak historyczna wiarygodność, wewnętrzna spójność, wypełnione proroctwa, wpływ na innych, i majestatyczne piękno i mądrość treści) mogą być użyteczne w zobaczeniu, że twierdzenia Biblii mają mocne logiczne argumenty.
Jako słowa samego Boga, słowa Pisma Świętego są więcej niż prawdziwe; one są samą prawdą (Jana 17:17). Są ostateczną miarą według której wszystko inne powinno być mierzone. Dlatego, to co zgadza się z Pismem Świętym jest prawdą; to co się nie zgadza, nie jest prawdą. Nowe naukowe lub historyczne fakty mogą spowodować że będziemy musieli przebadać naszą interpretację Pisma Świętego, ale nigdy nie będą one wprost jemu przeczyć.
Prawdziwość Pisma Świętego nie wymaga aby Biblia opisywała wszystkie wydarzenia z naukową dokładnością (chociaż wszystkie szczegóły jakie podaje są prawdziwe). Ani też nie wymaga by Biblia mówiła nam wszystko co musimy wiedzieć lub kiedykolwiek moglibyśmy się dowiedzieć o danym temacie. Nigdy nie robi takich stwierdzeń. Dodatkowo, ponieważ była napisana przez zwykłych ludzi w zwykłym języku przy użyciu zwyczajnego stylu, zawiera luźne cytaty i pewne niespotykane i niezwykłe formy gramatyki i pisowni. Ale te nie mają wpływu na prawdomówność. Biblia, w swojej oryginalnej formie, nie potwierdza niczego wbrew faktom.
Jeżeli Biblia potwierdza coś wbrew faktom, to nie można jej ufać. A jeżeli nie można jej ufać, to Bogu też nie można ufać. Wierzyć, że Biblia potwierdza coś fałszywego, to jak nie-dowierzać samemu Bogu. Nie-dowierzać samemu Bogu oznacza postawienie siebie jako autorytetu z głębszym, bardziej rozwiniętym zrozumieniem tematów i zagadnień niż sam Bóg.
Zatem, ponieważ Biblia potwierdza że jest słowami samego Boga, musimy starać się je zrozumieć, gdyż czyniąc to, staramy się zrozumieć samego Boga. Mamy ufać słowom Pisma Świętego, gdyż czyniąc to, ufamy samemu Bogu. Mamy być posłuszni słowom Pisma Świętego, gdyż czyniąc to, jesteśmy posłuszni samemu Bogu.
Kiedy czytamy Pismo Święte i staramy się je zrozumieć, odkrywamy że niektóre fragmenty jest łatwiej zrozumieć niż inne. Chociaż niektóre fragmenty z początku zdają się trudne, Biblia jest napisana w taki sposób, że wszystko co jest niezbędne by zostać chrześcijaninem, żyć chrześcijańskim życiem i wzrastać w chrześcijańskiej wierze jest jasno wyjaśnione.
W Piśmie Świętym znajdujemy pewne tajemnica, ale one nigdy nie powinny przesłonić nam naszego czytania. Ponieważ “świadectwo Pana jest wierne, uczy prostaczka mądrości” (Psalm 19:7). Dodatkowo “wykład” Bożych słów “oświeca, daje rozum prostaczkom” (Psalm 119:130). Boże Słowo jest tak zrozumiałe i jasne że nawet ludzie prości (osoby którym brakuje zdolności poprawnego osądu) mogą stać się przez nie mądrzy. Ponieważ Boże sprawy należy “duchowo rozsądzać” (1 Koryntian 2:14), poprawne zrozumienie Pisma Świętego jest często bardziej efektem czyjejś duchowej kondycji niż jego czy jej intelektualnych możliwości. Często prawda Pisma Świętego będzie zdawać się “głupstwem” dla tych którzy odrzucili nauki Jezusa (1 Koryntian 2:14).
To jednakże nie oznacza, że każde niezrozumienie tekstu Biblii wynika z czyjejś kondycji duchowej. Jest wiele osób - wielu pobożnych chrześcijan - którzy nie zrozumieli niektórych fragmentów Pisma Świętego. Często uczniowie nie rozumieli o czym mówił Jezus (zobacz na przykład Mateusza 15:16). Czasami było to spowodowane zatwardzeniem ich serc (Łukasza 24:25); przy innych okazjach musieli czekać na kolejne wydarzenia i zrozumienie (Jana 12:16). Dodatkowo, członkowie wczesnego kościoła nie zawsze zgadzali się ze sobą odnośnie znaczenia tego co mówi Pismo Święte (po przykłady zobacz Dzieje 15 i Galacjan 2:11-15).
Kiedy osoby nie zgadzają odnośnie właściwej interpretacji fragmentu Pisma Świętego, problem nie leży w Piśmie Świętym, ponieważ Bóg tak kierował jego powstawaniem aby mogło być zrozumiane. Raczej, problem leży w nas. Czasem, jako rezultat naszych niedociągnięć i braków, nie możemy w pełni zrozumieć co Biblia mówi. Dlatego powinniśmy z modlitwą czytać Biblię, prosząc Pana by objawił nam prawdę jego słowa.
Jest prawdą, że wszystkie rzeczy niezbędne do zostania chrześcijaninem, życia jako chrześcijanin i wzrastania jako chrześcijanin są jasno zaprezentowane w Biblii. Również prawdą jest, że bez Biblii nie wiedzielibyśmy tych rzeczy. Niezbędność Pisma Świętego oznacza, że jest niezbędnym by czytać Biblię albo mieć kogoś kto powie nam co jest w Biblii jeśli mamy znać Boga osobiście, mieć przebaczone grzechy, i wiedzieć z pewnością co Bóg chce abyśmy robili.
Paweł wskazuje na to gdy pyta jak ktokolwiek może usłyszeć o zostaniu chrześcijaninem “jeśli nie ma tego, który zwiastuje” (Rzymian 10:14). Ponieważ “wiara jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe” (Rzymian 10:17). Jeśli nikt nie zwiastuje słowa Chrystusa, mówi Paweł, ludzie nie będą zbawieni. A to słowo przychodzi przez Pismo Święte. Tak więc aby wiedzieć jak zostać chrześcijaninem, w zwyczajny sposób, ktoś musi albo przeczytać o tym w Biblii, albo mieć kogoś kto wyjaśni to co Biblia mówi na ten temat. Paweł powiedział Tymoteuszowi, “Pisma święte.. mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa” (2 Tymoteusza 3:15).
Ale chrześcijańskie życie nie zaczyna się tylko z Biblią, ale też rozwija się przez Biblię. Jezus powiedział w Ewangelii Mateusza 4:4, “Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.” Tak jak nasze fizyczne życia są utrzymywane przez codzienne odżywianie fizycznym jedzeniem, tak nasze duchowe życia są utrzymywane przez codzienne żywienie ze Słowa Bożego. Zaniedbanie regularnego czytania Biblii jest szkodliwe dla zdrowia naszej duszy.
Dodatkowo, Biblia jest naszym jedynym źródłem jasnych i ostatecznych stwierdzeń dotyczących co jest Bożą wolą. Ponieważ Bóg nie objawił nam wszystkich aspektów swojej woli - ponieważ “to, co jest zakryte, należy do Pana, Boga naszego” - jest wiele aspektów tej woli objawionej nam w Piśmie Świętym, “abyśmy wypełniali wszystkie słowa tego zakonu” (Powtórzonego Prawa 29:28). Miłość do Boga przejawia się przez zachowywanie “jego przykazań” (1 Jana 5:3). A jego przykazania znajdują się na kartach Pisma Świętego.
Chociaż Biblia jest niezbędna do wielu rzeczy, nie jest potrzebna by wiedzieć bez niej kilka rzeczy o Bogu, jego charakterze, moralnym prawie, ponieważ “niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk jego” (Psalm 19:2). Apostoł Paweł mówi, że nawet dla złych ludzi, “to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił” (Rzymian 1:19). Nie tylko źli ludzi wiedzą o Bogu, ale również mają w swoich umysłach i sumieniach pewne zrozumienie Bożego prawa moralnego (Rzymian 1:32; 2:14-15).
Dlatego, to “objawienie ogólne” o istnieniu Boga, jego charakteze, i moralnym prawie jest dane wszystkim ludziom; jest widziane w naturze, Bożym działaniu w historii, i wewnętrznym przeczuciu jakie Bóg włożył w każdego z ludzi. Nazywamy je “objawieniem ogólnym” ponieważ jest dla wszystkich ludzi. Jest inne od Biblii. Dla kontrastu, “objawienie szczególne” jest Bożym objawieniem dla szczególnych ludzi. Cała Biblia jest szczególnym objawieniem i takimi są rzeczy jakie Bóg objawił prorokom i innym jak opisane jest w historycznych zdarzeniach w Biblii.
Chociaż ludzie żyjący w okresie Starego Testamentu nie mieli możliwości poznania całości Bożego objawienia, jakie znajduje się w Nowym Testamencie, to mieli dostęp do wszystkich słów Boga jakie on chciał aby posiadali za ich życia. Dziś, Biblia zawiera wszystkie słowa jakie człowiek potrzebuje by zostać chrześcijaninem, żyć jako chrześcijanin, i wzrastać jako chrześcijanin. Innymi słowami, aby być “nienagannym” przed Bogiem, musimy po prostu słuchać tego co on mówi w swoim Słowie: “Błogosławieni ci, którzy żyją nienagannie, którzy postępują według zakonu Pana!” (Psalm 119:1). W Biblii, są Boże instrukcje przygotowujące nas do “wszelkiego dobrego dzieła” jakie on chce abyśmy wykonywali (2 Tymoteusza 3:16-17). Tak właśnie definiujemy to, że Pismo Święte jest “wystarczalne”.
Konsekwencją tego jest to, że tylko i wyłącznie w Piśmie Świętym szukamy Bożych słów dla nas. Powinniśmy, w końcu, znaleźć to czego tam szukamy. Wystarczalność Pisma Świętego powinna zachęcić nas do szukania w Biblii tego co Bóg chce abyśmy myśleli na dany temat albo robili w danej sytuacji. Wszystko co Bóg chce powiedzieć wszystkim swoim ludziom wszystkich czasów o danym temacie lub sytuacji znajdziemy na kartach Pisma Świętego. Chociaż Biblia nie zawsze wprost odpowiada na każde pytanie jakie przyjdzie nam na myśl - ponieważ “to, co jest zakryte, należy do Pana, Boga naszego” (Powtórzonego Prawa 29:28) - to da nam wskazówki jakich potrzebujemy do “wszelkiego dobrego dzieła” (2 Tymoteusza 3:16-17).
Gdy nie znajdujemy w Biblii szczegółowej odpowiedzi na nasze specyficzne pytanie, nie możemy by dodawać polecania do Pisma Świętego jakie odkryliśmy, że są pragmatycznie poprawne. Z pewnością jest możliwym, że Bóg da nam szczególne prowadzenie w sytuacjach dnia codziennego, ale nie mamy przyzwolenia na zrównywanie z Pismem Świętych żadnych współczesnych objawień, prowadzeń i podobnych form wskazania kierunku o jakich wierzymy, że są od Boga. Ani też nie powinniśmy nigdy starać się wymusić posłuszeństwa im na innych chrześcijanach lub osobach w naszych kościołach, ponieważ możemy się mylić, a Bóg nigdy nie chce aby dawać takim prowadzeniom statusu na równi z jego słowami w Biblii.
Są sprawy i sytuacje co do których Bóg nie dał szczegółowych wskazówek lub zasad, tak jak byśmy tego czasem oczekiwali. Ale ponieważ Pismo Święte jest wystarczalne, nie mamy prawa dodawać do jego poleceń lub nauczania. Na przykład, chociaż może być odpowiednim dla jakiegoś kościoła by spotykać się o pewnej porze w niedzielny poranek, może być równie odpowiednim dla innego kościoła by spotykać się o innej porze, ponieważ Biblia nie mówi wprost o tym o której godzinie powinien spotykać się kościół na niedzielne uwielbienie. Jeżeli jeden kościół powiedział drugiemu, że muszą się zacząć spotykać o pewnej porze, ten kościół byłby w grzechu i nie pokazywałby wiary w wystarczalność Pisma Świętego.
W ten sam sposób, odnośnie pytań jak żyć chrześcijańskim życiem, wystarczalność Pisma Świętego przypomina nam że nic nie jest grzechem co nie jest zabronione przez Pismo Święte w sposób wyraźny lub przez implikację (w sposób dorozumiany). Dlatego, nie mamy dodawać zakazów gdzie nie wierzymy że Pismo Święte jest wystarczająco precyzyjne. Od czasu do czasu, na przykład, mogą być sytuacje gdy będzie nieodpowiednim dla chrześcijanina by pić kofeinę, iść do kina czy jeść mięso ofiarowane bożkom (zob. 1 Koryntian rozdziały 8 do 10). Ale ponieważ nie ma żadnego szczególnego nauczania lub jakiejś ogólnej zasady w Piśmie Świętym zabraniającej tych rzeczy wszystkim chrześcijanom wszystkich czasów, te czynności same w sobie nie są grzeszne.
Z tego powodu, w naszych doktrynalnych, etycznych, i moralnych naukach i wierzeniach, powinniśmy poprzestać z tym co Bóg nam powiedział w Piśmie Świętym. Bóg objawił dokładnie to co wie, że jest dobre dla nas. Wiele z różnic zdań jakie podzieliły kościoły i denominacje są problemami o do jakich Biblia nie przykłada większej wagi. Wiele indywidualnych wniosków o takich zagadnieniach jak: odpowiednia forma zarządzania kościołem, dokładna natura obecności Chrystusa w wieczerzy pańskiej, lub szczegółowe i uporządkowane wyjaśnienia dotyczące wydarzeń otaczających powtórne przyjście Chrystusa; jest wyciąganych bardziej z umiejętnego wnioskowania niż z bezpośrednich stwierdzeń biblijnych. Powinniśmy, zatem, okazywać pokorne wahanie w pokładaniu większego nacisku na te zagadnienia, niż czyni to sama Biblia.
(W. Grudem)