Po tym jak Bóg stworzył na ziemi rośliny i zwięrzęta, pozostała jeszcze jedna rzecz do stworzenia, korona jego stworzenia: “I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!” (Rodzaju 1:27-28).
Bóg nie stworzył nas ponieważ czegoś mu brakowało albo czegoś potrzebował. Nie był samotny, nie miał potrzeby aby ktoś lub coś oddawało mu cześć i chwałę. Jednakże wybrał aby stworzyć nas, i my przynosimy mu chwałę. W księdze Izajasza 43:7, Bóg mówi, “Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem... ku swojej chwale stworzyłem.” Chociaż ten fakt powinien dodawać znaczenia naszemu życiu, to dopóki nie zrozumiemy co on oznacza, może wydawać się pustym i nic nieznaczącym. Oddawać Bogu chwałę oznacza, oddawać mu honor i wielbić go, i możemy to robić na różne sposoby.
Ponieważ zostaliśmy stworzeni dla Bożej chwały, naszym najwyższym celem w życiu powinno być życie dla jego chwały. Oddawanie Bogu chwały nada naszemu życiu cel i znaczenie: da nam radość życia której wszyscy pragniemy. Oddawanie Bogu chwały jest częścią życia o jakim mówił Jezus: “Ja przyszedłem po to, aby miały życie i miały je w obfitości” (Jana 10:10 BT). Jeden ze sposobów w jaki chwalimy Boga jest radowanie się nim. Jak mówił Dawid, “Obfitość radości w obliczu twoim, Rozkosz po prawicy twojej na wieki” (Psalm 16:11). Pełnię radości znajdujemy w poznaniu Boga i rozkoszowaniu się nim. Kiedy to robimy, dajemy mu chwałę jakiej on oczekuje i jakiej sami pragniemy by mu oddawać. A gdzieś pośród tego, widzimy Boga radującego się nami “niezwykłą radością”, będzie się weselił nami “okrzykiem radości” (Sofoniasza 3:17).
Gdyby jedynym co Biblia mówiła nam o nas było to, że zostaliśmy stworzeni na chwałę Boga, to byłoby cudowne, ale nie odróżniłoby nas to od reszty stworzenia. Ponieważ, “niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk jego” (Psalm 19:2). Nasza wyjątkowość pochodzi z faktu, że jesteśmy jedynym stworzeniem uczynionym “na obraz” Boga (Rodzaju 1:27).
Jako stworzeni na Boży obraz, zostaliśmy stworzeni by być jak on. Dlatego im bardziej rozumiemy na temat Boga, tym bardziej rozumiemy samych siebie. I im więcej rozumiemy samych siebie, tym bardziej rozumiemy jaki jest Bóg. Na przykład, jesteśmy moralnymi stworzeniami, stworzonymi z wewnętrznym poczuciem dobra i zła. To jest odbicie Bożego idealnego zrozumienia dobra i zła. Dodatkowo, nie jesteśmy jedynie fizycznymi stworzeniami; jesteśmy także duchowymi stworzeniami, co oznacza że jesteśmy trochę jak Bóg, który jest duchem. Nasz duch jest odbiciem Bożej natury i pozwala nam bezpośrednio się z nim kontaktować. Weźmy następny przykład, nasza umiejętność myślenia i przetwarzania informacji jest odbiciem Bożej wiedzy. Nasza umiejętność kontaktowania się z innymi, nasze pragnienie wspólnoty, jest odbiciem Bożej idealnej wspólnoty w nim samym, Trójcy Świętej. Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty od wieczności mieli ze sobą wspaniałą relację.
Z powodu grzechu, Boży obraz w nas został częściowo zniekształcony. Jego obraz nie jest widziany tak wyraźnie jak kiedyś. Chociaż Biblia mówi, że człowiek jest nadal stworzony “na podobieństwo Boże” (Jakuba 3:9), to podobieństwo, zepsute przez grzech, nie wygląda tak jak powinno. Na przykład, grzech zniekształca nasze moralne osądy, zamula nasze myślenie, i utrudnia naszą wspólnotę z innymi.
Dobrą nowiną jest to, że Boży obraz jest odnawiany. Bóg odkupia swoje dzieci przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, tak że mogą one stać się “podobni do obrazu Syna jego” (Rzymian 8:29), który “jest obrazem Boga niewidzialnego” (Kolosan 1:15). Apostoł Paweł mówi, że chrześcijanie mają nową naturę, która “się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który [ją] stworzył” (Kolosan 3:10). I podczas gdy jesteśmy tu na ziemi, “zostajemy przemienieni” w obraz Chrystusa “z chwały w chwałę” (2 Korntian 3:18).
Na końcu czasów, wszystkie dzieci Boże staną się takie jak jego syn, Jezus Chrystus. Ponieważ, “jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy też nosili obraz niebieskiego człowieka” (1 Koryntian 15:49). Chrystus jest idealnym “obrazem Boga” (2 Koryntian 4:4). W Jezusie widzimy podobieństwo do Boga, takie jakim być powinno. I dzięki Jezusowi, my też będziemy w końcu przemienieni by odbijać Boży obraz, tak jak do tego zostaliśmy stworzeni.
Jako stworzenia na Boży obraz, zostaliśmy też stworzeni aby być jego reprezentantami na ziemi. Tak jak król który umieszcza obrazy (przez pomniki i obrazy, na przykład) siebie w swoim królestwie by pokazać gdzie rządzi, Bóg, przez nas, umiejscowił obrazy siebie w tym świecie. Dlatego rozkazał Adamowi i Ewie: “rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię” (Rodzaju 1:28). Kiedy powielali Boży obraz, wypełniając ziemię, pokazywali się we wszystkich miejscach gdzie Bóg włada i rządzi. Ponieważ “Pańska jest ziemia i to, co ją napełnia” (Psalm 24:1), Bóg pragnie aby jego obraz “wypełnił ziemię” (Rodzaju 1:28). Kiedy wypełniamy ziemię Bożym obrazem, pokazujemy wszystkie miejsca gdzie on włada i rządzi i przynosimy mu chwałę jakiej on oczekuje i jaka jest my należna.
Jako Boży reprezentanci na ziemi, jesteśmy również powołani aby troszczyć się o jego ziemię. Kiedy Bóg rozkazał Adamowi i Ewie by uczynili ziemię “sobie poddaną” i panowali nad “nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi” (Rodzaju 1:28), uczynił to jako król mówiący swoim reprezentantom by troszczyli się o jego królestwo w sposób jego godny. Dlatego, chociaż możemy czerpać do woli z obfitości Bożej ziemi, mamy to robić w sposób pokazujący troskę i respekt dla jej Stwórcy. I kiedy podejmujemy próbę ulepszeń świata w jakim żyjemy, przynosimy Bogu chwałę na jaką zasługuje przez czynienie świata takim jakim był stworzony by wyglądać.
Jako noszący Boży obraz - jako reprezentanci króla wszechświata - mamy niesamowitą odpowiedzialność by odnawiać jego ludzi i jego ziemię do stanu w jakim powinny być. Dostajemy możliwość pracy wraz z królem który mówi: “wszystko nowym czynię” (Objawienia 21:5).
Dlatego mamy wielką nadzieję i respekt dla wszystkich ludzi - bez różnicy na ich status. Oni, tak jak my, są koroną Bożego nieskończenie mądrego i umiejętnie zrobionego stworzenia. Mają potencjalną możliwość by powrócić do piękna Jezusa Chrystusa, “obrazu Boga niewidzialnego” (Kolosan 1:15), przez odwrócenie się od ich grzechów i zwrócenie ku ich Stwórcy.
Mamy także wielką nadzieję i respekt dla świata jaki Bóg nam powierzył. Pragniemy by powrócił on do swojego pierwotnego stanu - bez “ostów i cierni” (Rodzaju 3:18). I podczas gdy radośnie pracujemy ku temu celowi, oddajemy Bogu chwałę do jakiej oddawania zostaliśmy stworzeni.
Dlaczego zostaliśmy stworzeni? Jakie są niektóre z przykładów jak możemy wypełnić cel dla którego zostaliśmy stworzeni?
Co to znaczy być stworzonym na Boży obraz? Jak to wpływa na twoje postrzeganie własnej osoby?
Jakie są nasze odpowiedzialności jako nosicieli Bożego obrazu? Jakie są niektóre sposoby w jaki ty i twój kościół możecie wypełnić te odpowiedzialności?
(Wayne Grudem)