- Czy chce ci się pić? - zapytał Lew.
- UMIERAM z pragnienia - powiedziała Julia.
- A więc pij.
- Czy mogłabym... czy byłoby... czy mógłbyś odejść, kiedy będę pić? - wyjąkała Julia.
Lew tylko na nią popatrzył, a w jego gardle odezwało się coś, co mogło byćpoczątkiem straszliwego ryku. Patrząc na jego cielsko, Julia pojęła, że równie dobrze mogłaby prosić górę, aby się przesunęła.
Cudowny, pluszczący śpiew strumienia doprowadzał ją do szału.
- Czy przyrzekniesz, Że nie... Że nic mi nie zrobisz, jeśli się zbliżę?
- Ja nie przyrzekam - powiedział Lew.
Julia była już tak spragniona, że zrobiła krok do przodu, nawet o tym nie wiedząc.
- Czy ty zjadasz dziewczynki?
- Połykałem już dziewczynki i chłopców, kobiety i mężczyzn, królów i cesarzy, miasta i państwa - powiedział Lew.
Nie powiedział tego tak, jakby się chwalił albo jakby tego żałował, albo jakby był zły. Po prostu to powiedział.
- Nie mam odwagi, aby podejść i pić - odezwała się Julia.
- A więc umrzesz z pragnienia - rzekł Lew.
- Och, nie! - zawołała Julia, robiąc jeszcze jeden krok w jego stronę.
- Czy nie mogłabym pójść i poszukać sobie innego strumienia?
- Nie ma innego strumienia - odpowiedział Lew.
Z ksiazki "Srebrne krzesło" autorstwa CS Lewis, w której Lew Aslan to typ Jezusa Chrystusa.
Biblia mówi o Jezusie Chrystusie "I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni." Dzieje Apostolskie 4:12.